​​​​​​​เล่าเรื่องผี!!

[Narada]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในช่วงวัยมัธยม ที่ด้วยความซุกซน และค่อนข้างจะดื้อรั้น จนกระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างจะที่จะเก่า และก็มีอายุไม่ต่ำลงยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งสถานที่เรียน ที่มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาอย่างช้านาน จึงไม่แปลกใจที่จะมีเรื่องร้อนๆแบบงี้ เกิดขึ้นแต่ไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งหมดของโรงเรียน ถูกเก็บเอาไว้ภายในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องเว้นเสียแต่เครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรคุณครู ตกแต่งอยู่ ที่ฝาผนังน่าจะเกือบๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งผู้ใดกันแน่ที่เป็นครูสายการศึกษาเล่าเรียน หรือเปล่าใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆเครื่องดนตรีอยู่ ซึ่งคนไหนกันที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้โดยทันทีว่า ห้องกลุ่มนี้มีพลังงาน อะไรบางอย่างอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในโรงเรียนต่างเข้าใจกันดี ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างน่ากลัว อย่างมาก แม้กระนั้นดูเหมือนว่าด้วยความซน ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็เรียกได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบสาว ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวเหล่านี้ เปลี่ยนเป็นเรื่องขำขันที่ถูกเอามาหลอก สหายหรือมาบอกเล่าเกินจริง กระทั่งไม่ได้คิดอะไรล้นหลามนักนั่นเอง


แต่แล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานศึกษาได้จัดแจง ปิดสถานศึกษาไว ก็เลยทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับเพื่อนฝูงๆเพื่อรอเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน เราได้กระทำการไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้ต้องนั่งคอยอาจารย์ที่บันไดข้างเวทีแต่อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงดนตรีไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องเล่าผี

เราทั้งยัง ห้องต่างมองหน้ากัน รวมทั้งความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้กล่าวว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ อาจารย์ อยู่ด้านในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับเปลี่ยนเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมจึงได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแต่ว่าเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกอัดเทปเอาไว้ แล้วก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้โดยทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีทั้งยังชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนตอนเย็นที่เงียบมากของสถานที่เรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่คนที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงรวมทั้งเริ่มน่าขนลุกขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆและสร้างอารมณ์มาคุ ให้กับสหายๆต่างทุกคนเงียบกันหมด รวมทั้งต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆสหายผู้หญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะอาการสั่นกลัว รวมทั้งร้องไห้ในทันทีทันใด แล้วก็ผมเชื่อมั่นได้เลยว่ามันควรมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย และก็รู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม รวมทั้งได้ยินมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียวซึ่งผมกล้ายืนยันเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกเล่นเพลงขึ้น แล้วก็รู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่อาจจะชี้แจงได้ เรื่องผี

แต่ว่าด้วยความไวคะนองของผม ที่ดูอย่างกับว่ายังคงขบขัน กับเพื่อนพ้องหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากไม่น้อยเลยทีเดียวนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรแบบงี้ หรือ โลกงามมากมาย นักผมเลยบอกเพื่อนไปว่าช่างเถิดหรอกพวกอาจารย์ ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนเรา เนื่องจากว่าหอประชุมนั้น ออกจะที่จะเงียบและเปลี่ยวมากนั่นเอง เรื่องผี

แม้กระนั้นดูอย่างกับว่าบรรยากาศจะมิได้ดียิ่งขึ้นเลย สหายๆผู้หญิงต่างพากันร้องไห้และสั่นกลัว แล้วก็ผมก็คิดในใจว่า เพราะอะไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ด้วยบรรยากาศ ก็คงจะรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นคงไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยอย่างเดียวกัน 

แต่ว่าต่อไป โดยประมาณ 10 กว่านาทีหลังจากที่เราได้ยินเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ในทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องรวมทั้งด้วยความตกอกตกใจ พร้อมด้วยประตูห้องเปิดออกมาทั้งๆที่ไร้คนอยู่ภายในห้อง ซึ่งผมหันไปมองดูก็ไม่เห็นคนใดกันอยู่ด้วย เช่นเดียวกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดหมายต่างโหวกเหวกโวยวาย รวมทั้งกรีดกันด้วยความหวาดกลัว

ด้วยความที่เป็นวัยแก่นแก้ว และผมเป็นผู้เดียวที่มองดูเข้าไป ในห้องก็มิได้มองเห็นอะไรแต่ว่าอยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมรู้ได้ทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างแน่แท้ รวมทั้งมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องเล่าผี

หลังจากที่มีเสียงกรีด แล้วก็ดังทั้งยังโรงเรียน จนกระทั่งทำให้พวกครูและก็อาจารย์ต่างพากันมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นรวมทั้งเราก็ได้ ทำการเล่าราวทั้งหมดให้ฟัง กระทั่งทำให้คุณครูที่สถานที่เรียนนั้น ต่างมองหน้ากันและกล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆประเดี๋ยววันพรุ่ง พวกเราจะทำบุญใหญ่กันดีกว่า...

หลังจากนั้นพวกเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที รวมทั้งจะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก แม้อาจารย์จะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน แล้วก็ไม่ยอมรับคุณครูทันทีทันใดหรือรวมไปถึงการขนย้าย หรือ ขนเครื่องดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นที่จะต้องไปกันทีละคนจำนวนไม่น้อยอีกด้วย 

ต่อไปเรื่องราวกลุ่มนี้ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ ยังคงเล่ากันอยู่และก็เป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างไม่ต้องสงสัย เนื่องจากเพื่อนพ้องกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง และหัวข้อนี้ก็กลายเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องเล่าผี �������เรื่องเล่าผี